ओळखलंत का सर मला !
कपडे होते कर्दमलेले, केसावरती पाणी.
क्षणभर बसला नंतर हसला, बोलला वरती पाहून
गंगामाई पाहुनी आली गेली घरट्यात राहून
माहेरवाशीण पोरीसारखी चार भिंतीत नाचली
मोकळ्या हाती जाईल कशी
बायको मात्र वाचली.
भिंत खचली चूल विझली होते नव्हते नेले
प्रसाद म्हणुनी पापण्यामध्ये पाणी थोडे ठेवले
कारभारनीला घेउनी संगे सर आता लढतो आहे
पडकी भिंत बांधतो आहे, चिखल गाळ काढतो आहे.
खिशाकडे हात जाताच हसत हसत उठला
पैसे नकोत सर मला जरा एकटेपणा वाटला.
मोडून पडला संसार जरी मोडला नाही कणा
पाठी वरती हाथ ठेवून नुसते लढ म्हणा !
- कुसुमाग्रज
No comments:
Post a Comment